மழையில் நனைந்த
தார்ச்சாலையை
சொட்டச் சொட்ட
நடக்கும் இளம்பெண்ணை
அவளின் கால்தடத்தை
கன்னத்தின் ஈரத்தைத்
தொட்டுப் பார்க்கும் குழந்தையை
மரத்திலிருந்து சொட்டும் நீரின் சத்தத்தை
ரசிக்க எனக்கும் விருப்பம்தான்
இந்தப் பாழாய்ப்போன
மழை நிற்கட்டும்
(முதலில் செந்தூரம் ஏப்ரல் 1992ல் வெளியானது. நண்பர் நர்சிம்மின் வலைப்பூவில் அவருடைய ஐம்பதாவது இடுகையாக வெளியிடப்பட்டது).
மழையை பிடிக்குமென்றாலும்
ReplyDeleteபிடிக்கவில்லை - அது
ஆங்கோர் சிறுமி போட்ட கோலத்தை அழிப்பதால்!
இது நான் சும்மா சுத்திகிட்டு இருந்தப்போ கிறுக்கியது.
அதுக்காக கவிதை எழுதரவங்கேல்லாம் சும்மா சுத்துறாங்கன்னு அர்த்தம் இல்ல
உங்கள் கவிதை அருமை
super... :)
ReplyDeleteகவிதை சூப்பர் சுந்தர் அண்ணா
ReplyDeleteவால்பையன், சென்ஷி & அதிஷா... நன்றி.
ReplyDeleteஜூப்பரப்பு..
ReplyDeleteநன்றி, சரவண குமார்.
ReplyDeleteஇந்தப் பாழாய்ப்போன
ReplyDeleteமழை நிற்கட்டும்
நல்லா இருக்குங்க மழையும் இடம் பொருள் பொறுத்தே நல்ல மழை கெட்ட மழையாகிறது :)
நன்றி, கென்.
ReplyDeleteரொம்பவே ரசிச்சேன் இந்த கவிதைய
ReplyDeleteநன்றி, மணிகண்டன்.
ReplyDeleteகவிதை நல்லா இருக்குங்க
ReplyDeleteநல்லாவும் புரியுது ;o)
நன்றி, குரு.
ReplyDeleteஹய்யா.. சுந்தர் சார் வலைப்பூவில் ஒரு கவிதை.. எனக்கும் புரியற மாதிரி.. :))
ReplyDeleteஓட்டு போட்டாச்சி :)
நன்றி, சஞ்சய்.
ReplyDeleteசரியான ப்ளேடு கவிதை
ReplyDeletebeauty ultimatum!!
ReplyDelete