ஒரு வருடம், அறிமுகம் & மும்பை

இன்று மதியம்தான் கவனித்தேன், நான் வலைப்பதிவு எழுதத் துவங்கி ஓராண்டு ஆகிவிட்டதை. முதலில் பதிவிட்டது 29/11/2007ல். இத்துடன் சேர்த்து 150 இடுகைகள். என்னளவில் இது பெரிய விஷயம்.

பதிவிட்டதில் மிகப் பெரும்பாலும் கவிதைகளே (அதிலும் பல கவிதைகள் ஏற்கனவே பத்திரிகைகளில் வெளியானவை). முதலில் அறிமுக அளவில் அ-கவிதைகள் எழுதிக் கொண்டிருந்தேன். இரண்டு எதிர்-கவிதைகளும் பதிவிட்டிருக்கிறேன்.

இதுவரை 1,11,000ற்கும் மேற்பட்ட பக்கங்கள் வாசிக்கப்பட்டுள்ளன. தொடர்ந்து வாசிப்பவர்களுக்கும், எனக்குத் தொடர்புச் சுட்டி கொடுத்துள்ளவர்களுக்கும் என் நன்றிகள். போலவே தமிழ்மணம், தமிழிஷ் போன்ற திரட்டிகளுக்கும்.

மூன்று நான்கு மாதங்களுக்கு முன்னால் எழுதுவதைக் கொஞ்ச காலம் நிறுத்திவைக்கலாமா எனத் தோன்றியது (இப்போதும் மனதின் ஓரத்தில் அந்த எண்ணம் இருக்கிறது). தொடர்ந்து வலைப்பதிவில் எழுதிக் கொண்டிருப்பதில் ஏனோ ஒருவித ஆயாச உணர்ச்சி.

கடந்த 18 வருடங்களாக என்னை மிகவும் ஈர்ப்பவை : வாசிப்பு, மது & ஸெக்ஸ். இப்போது - கிட்டத்தட்ட ஒன்பது வருடங்கள் கழித்து மறுபடி - எழுதுவதும் சேர்ந்து கொண்டிருப்பதில் மகிழ்ச்சியே. இந்த ஒரு வருட காலத்தில் சிலநாட்கள் தவிர்த்து அனேக நாட்கள் ஏதாவது கிறுக்கியே வந்திருக்கிறேன் (பதிவில் ஏற்றாவிட்டாலும்!).

எழுதும்முறையிலும் கொஞ்சம் மாற்றம். முதலில் பேப்பரில் எழுதிக் கொண்டிருந்தவன் இப்போது நேரடியாக கணினியில் எழுதுகிறேன். அகால வேளைகளில் ஏதாவது எழுதத் தோன்றினால் மட்டுமே தாளில் எழுதுவது.

திரும்பிப் பார்க்கையில், செய்ய நினைத்து முடிக்காமல் விட்ட விஷயங்கள் நிறைய இருக்கின்றன. காமக் கதைகள் தொடரை முடிக்க வேண்டும் (மூன்று கதைகள் கையிருப்பில் எழுதி வைத்திருந்தாலும் செப்பனிட மனம் ஒட்டவில்லை). அதிகம் அறியப்படாத சிறுபத்திரிகைகள் என ஒன்றை ஆரம்பித்து, ஒரு பதிவுடனேயே நின்றுபோனதைத் தொடரவேண்டும். சோம்பேறித்தனம் ஆட்கொள்ளாமல் இருந்தால் இதையெல்லாம் செய்யவேண்டும்.

அவ்வப்போது நான் வலைப்பதிவில் வாசிக்கும் சுவாரசிய எழுத்துகளை அறிமுகம் என்ற அளவில் செய்யவேண்டும் என்பது என் ஆசை. இதற்குமுன்பு நான்கு பதிவர்களைப் பற்றி எழுதியிருக்கிறேன்.

சமீபமாக நான் வாசிப்பதில் கே ரவிஷங்கர் (http://www.raviaditya.blogspot.com/) என்னைக் கவர்கிறார். கவிதைகள், ஹைகூ, கதைகள் எனக் கலந்துகட்டி எழுதுகிறார். வித்தியாசமாக கவிதைகள் எழுதுகிறார். சுஜாதா தாக்கம் அதிகம் தெரிவதைக் குறைத்துக் கொண்டால் நல்லது (இது இங்கு பலரிடமும் நான் பார்ப்பதுதான்).

கடைசியாக : இணையம் என்பது கட்டற்ற வெளிதான். ஆனால் மும்பையில் நடந்த தீவிரவாதக் கொலைகளைப் பற்றி எழுதும்போதாவது கொஞ்சம் பொறுப்புணர்வோடு எழுதினால் நலம். வெறுப்பை உமிழும் எழுத்துகளைப் பார்க்கையில் பயமாகவும் சங்கடமாகவும் இருக்கிறது.