நகுலனும் நானும்

எல்லாம் நடந்து கொண்டிருந்த
யாருமில்லா பிரதேசத்தில்
அமர்ந்திருந்தவன் புத்தகத்தில்
சுசீலாவையும் ராமச்சந்திரனையும்
பார்த்தவாறிருந்தான்
முன் பின்னிருந்த
பக்கங்களில்
மறைந்து போன நவீனன்
பென்சிலைச் சீவிக் கொண்டிருந்தான்
யார் தலையையோ சீவுவது மாதிரி
கையில் பிஜாய்ஸ் பிராந்திக் குப்பியை
ஆட்டிக் கொண்டிருந்தான்
காலக் கிழவனொருவன்
வந்த வழியும்
கேட்ட செய்தியும்
நான் திரும்பிப் பார்க்க
அந்த மஞ்சள் நிறப் பூனை
என்னையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தது
சாக மட்டுமே தெரிந்த
நகுலன் எழுதிக் கொண்டிருக்கிறான்
எல்லாவற்றையும்
நான் சரி
நான் மாத்திரம்
சரியே சரி