காமக் கதைகள் 45 (20 - 2)

வந்தனா வசித்தது கோயமத்தூரில். அவள் கணவன் மேத்யூ. இரண்டு குழந்தைகள் உண்டு. சிறுவயதிலேயே காதலித்துத் திருமணம் செய்தவள். அதனால் அவளது மொத்த குடும்பமே அவளுக்கு எதிராக இருந்தது. மேத்யூவுடனான வாழ்க்கை அவளுக்குச் சலித்துவிட்டது.

அவள் வேலை செய்துவந்த ஹோட்டலில் அப்போது தரணியும் பணிபுரிந்து கொண்டிருந்தார்.

மேத்யூவிற்கு மேரியுடன் பழக்கமேற்பட்டது. அவளை இரண்டாவதாகத் திருமணம் செய்து கொண்டான் வந்தனாவின் சம்மதத்துடன். மேரி அவர்களுடனேயே வசிக்கவும் அவள் சம்மதித்தாள்.

வீட்டைவிட்டு ஓடிப்போவதென வந்தனா முடிவு செய்யும்போது அவளுக்கு வயது 27. குழந்தைகளைப் பிரிவதில் அவளுக்கு வருத்தமிருந்தாலும், இப்போது மேரியிருப்பதால் குழந்தைகளை பார்த்துக் கொள்வாள் என்று மனதைத் தேற்றிக் கொண்டாள்.

அவளை மாலதியின் வீட்டில் தங்க ஏற்பாடு செய்தார் தரணி. மாலதியின் தூரத்து உறவுப் பெண் வந்தனா என மாலதி அவள் கணவன் பிரதீப்பிடம் அறிமுகப்படுத்தினாள். அவனும் மாலதியின் சொந்தம்தான், ஆனால் இது வேறுவழி உறவு எனச் சமாளித்தாள்.

தரணிக்கு வந்தனாவுடனிருந்த உறவைப் பற்றி அவர் மாலதியிடம் மறைத்துவிட்டார். போலவே வந்தனாவும் தங்களது உறவு தூய்மையான நட்புதான் எனச் சொல்லிக் கொண்டிருந்தாள்.

- இவ்வளவு மோசமான குணங்களைக் கொண்ட தரணியை ஏன் இன்னும் அவர் இவர் என மரியாதையாக எழுதிக் கொண்டிருக்கிறீர்கள் எனக் கேட்டாள் வாசகி. அவர் அதீதனின் மேலதிகாரியாகப் பணியாற்றியவர் என்றேன். ஏற்கனவே இக்கதைகள் அதிகாரப் படிநிலைகளைக் கேள்விக்குள்ளாக்கவில்லை என விமர்சனம் இருக்கையில் நீங்கள் இப்படிச் செய்யலாமா என அக்கறையுடன் விசாரித்தாள். -

பிரதீப்பிற்கும் வந்தனாவும் நெருங்குகிறார்கள் என்பது தெரிந்தும் மாலதி கண்டுகொள்ளவில்லை, மறைமுகமாக ஊக்குவிக்கவே செய்தாள். அவர்கள் உறவு வளர்ந்ததும், அதையே காரணம் சொல்லி, பிரதீப்பிடமிருந்து விலகினாள். பிரதீப்பிற்கும் வந்தனாவுடன் வாழ ஆசையிருந்ததால் இதைப் பெரிய பிரச்சனையாக்கவில்லை.

குழந்தையையும் கூட்டிக் கொண்டு தரணியுடன் வாழத் துவங்கினாள் மாலதி. தரணி வேறுவேலை கிடைத்து ஈரோட்டிற்குச் சென்றுவிட்டார் அவர்களுடன்.

அதீதனுக்கு மாலதிமூலம் வந்தனா பழக்கமானாள். இரண்டே வாரங்களில் காதலிக்கத் துவங்கினார்கள். இதற்கிடையில் வந்தனா பிரதீப்புடனும் நெருக்கமாக இருந்திருக்கிறாள், அவளால் இருவரில் ஒருவரை முடிவு செய்ய இயலவில்லை.

இக்கதையின் தொடர்ச்சி காமக் கதைகள் 45 (10) என்ற தலைப்பில் எழுதப் பட்டிருக்கிறது. மீண்டுமொருமுறை அக்கதையைப் படிக்கும்படி கேட்டுக் கொள்கிறேன். (http://jyovramsundar.blogspot.com/2008/07/45-10.html)

(இந்தக் கதை இன்னமும் முடியவில்லை... )